Babalfaqeer

 ڪَل ڪلمي دِي تڏان پيوسي جڏان ڪلمي دل نُون ڦڙيا ھُو . کول دروازا حقيقت والا وچ اندر دي وڙيا ھُو . العشق ناراً يُحرَڪ ماسوا الله غير گمانون سڙيا ھُو . مئين ڪلمي نون ڪِيوين پڙھان ”علي انور“ جو ڪلمي سانون پڙهيا ھُو  .

 چارلي چپلن  88 سالن جي ڄمار ڄمار ماڻي ۽ اسان لاء چار عظيم ڳالهيون ڇڏي ويو. (1) هن دنيا ۾ ڪجهه به نه هميشه لاءِ آهي، نه ئي اسان جا مسئلا هميشه لاءِ آهن  (2) ائون مينهن ۾ گھمڻ کي ترجيح ڏيان ٿو ڇو ته مينهن ۾ ڪير به منهنجي اکين ۾ ڳوڙها نه ڏسي سگهندو  (3) اسان جي زندگي جو سڀ کان وڌيڪ خراب ڏينهن اهو آهي جنهن ڏينهن اسان کلون  نه ٿا.  (4) ڇهه شيون بهترين ڊاڪٽر آهن.   سج،   امن،  ورزش،  هلڪو کاڌو،  عزت نفس  ۽ دوست ـ سڄي زندگي انھن سان ڳنڍيل رھو ۽ صحتمند زندگي گذاريو. جڏهن توهان چنڊ ​​​​کي ڏسندا آهيو، توهان کي خدا جي خوبصورتي نظر ايندي آهي. جڏهن توهان سج کي ڏسندا آهيو، توهان خدا جي طاقت جو اندازو ڪندا آهيو  جڏهن توهان آئيني ۾ ڏسندا آهيو، توهان کي خدا جي سڀ کان خوبصورت تخليق نظر ايندي آهي، تنهنڪري پنهنجو پاڻ تي يقين رکو. زندگي هڪ سفر آهي، پنهنجي ”اڄ“ کي خوبصورت بڻايو، ”سڀاڻي“  ٿي سگهي ٿو ته نه اچي.

 محبت!!!  محبت ،احساس ،پيار،.... اھي جيترا خوبصورت لفظ آھن ، انھن جا اوترائي خوبصورت احساس آھن، ھي سموري ڪائنات محبت تي مشتمل آهي ، پر !! ڪائنات ۾ رھندڙن لاءِ محبت لفظ جي الڳ الڳ معنا آهي ، محبت لامحدود ھوندي آھي ، پر ڪنھن جي لاءِ جسمن تائين محدود ٿي ويندي آهي ، محبت جي معني ھر ڪنھن کي ايندي ناهي ، پوءِ به ھي دنيا محبتن جي متلاشي! ھميشه محبت کي حاصل ڪرڻ لاءِ آتي ھوندي آھي ،، محبت لفظ ڪيڏو نه خوبصورت تصور آھي، پر ھر ڪنھن جي حصي  ۾ اھا خوبصورتي ملندي  ناھي، محبت ڪنھن کي ٽھڪ ته ڪنھن کي لڙڪ ڏيندي آهي ، محبت ھڪ ڊگھو انتظار ۽ طويل تڙپ جو نالو به آھي، ڪنھن جي لاءِ محبت عبادت ھوندي آھي ، ڪنھن لاءِ محبت ڪرڻ گناھ ٿي ويندو آهي ، ڪي محبت کي حاصل ڪري مڪمل ٿي ويندا آهن ، ت ڪي سڄي زندگي محبت کان اڌھور رھجي ويندا آهن ، محبت ڪائنات جي ھر شئي ۾ موجود ھوندي آھي ، پر ھر اک ان محبت کي ڏسي سگھندي ناھي، محبت،احساس ،پيار!!! اڀرندڙ سج جي ڪرڻن ۾ به ھوندو آھي ت لھندڙ سج جي ڌنڌلي شام ۾ ب ، محبت ڪوھيڙي ڀنل  رات ۾  ۽ ان رات جي خاموش راڳ ۾  محبت پھاڙن مان وھندڙ آبشارن جي سازن ۾،، ۽ نديءَ جي وهڪري جي راز ۾  محبت گلڙن

 ﺍﯾﮏ ﺑﺎﺭ ﺟﺮﻣﻦ ﺑﺤﺮﯾﮧ ﮐﮯ ﺳﺮ ﺑﺮﺍﮦ ﻧﮯ ﺍﯾﮏ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﻧﻮﺟﻮﺍﻥ ﺳﮯ ﮐﮩﺎ : " ﻣﯿﮟ ﺗﻤﮩﺎﺭﮮ ﺭﺳﻮﻝﷺ ﺳﮯ ﺑﮍﺍ ﺁﺩﻣﯽ ﮨﻮں۔ ﻧﻮﺟﻮﺍﻥ ﻧﮯ ﮐﮩﺎ : " ﻣﯿﺮﺍ ﺭﺳﻮﻝﷺ ﮐﻮﻥ ﮨﮯ ؟ " ۔ ﺟﻨﺮﻝ ﻧﮯ ﮐﮩﺎ ": ﺗﻢ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﮨﻮ ﺗﻤﮩﺎﺭﺍ ﺭﺳﻮﻝ ﻣﺤﻤﺪﷺ ﮨﮯ " ۔ ﻧﻮﺟﻮﺍن نے ﮐﮩﺎ : " ﺗﻢ ﮐﯿﺴﮯ ﺑﮍﮮ ﺁﺩﻣﯽ ﮨﻮ؟ " ۔ ﺟﻨﺮﻝ ﻧﮯ ﮐﮩﺎ ": ﻣﯿﺮﮮ ﺍﯾﮏ ﺣﮑﻢ ﭘﺮ ﯾﮧ ﺑﯿﺲ ﮨﺰﺍﺭ ﻓﻮﺟﯽ ﺟﻮﺗﻤﮩﺎﺭﮮ ﺳﺎﻣﻨﮯ ﮨﯿﮟ 10 ﻣﻨﭧ ﮐﮯ ﺍﻧﺪﺭ ﺻﻒ ﺑﺴﺘﮧ ﮨﻮ ﺟﺎﺗﮯ ﮨﯿﮟ۔ ﻧﻮﺟﻮﺍﻥ ﻧﮯ ﮐﮩﺎ ": ﺍﮔﺮ ﺗﻤﮩﺎﺭﮮ ﺳﺎﻣﻨﮯ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻋﻤﺮ ﮐﮯ ﺑﯿﺲ ﮨﺰﺍﺭ ﻟﻮﮔﻮﮞ ﮐﻮ ﻻﯾﺎ ﺟﺎﺋﮯ ﺍﻥ ﮐﻮ ﺻﻒ ﺑﺴﺘﮧ ﮐﺮﻧﮯ ﮐﮯ ﻟﯿﮯ ﮐﺘﻨﺎ ﻭﻗﺖ ﻟﻮ ﮔﮯ؟ ﺟﻨﺮﻝ : ﺍﮔﺮ ﻭﮦ ﻣﯿﺮے ﺗﺮﺑﯿﺖ ﯾﺎﻓﺘﮧ ﮨﻮﮞ ﺗﻮ 2 ﮔﮭﻨﭩﮯ ﻣﯿﮟ ﺳﯿﺪﮬﮯ ﮐﮭﮍﮮ ﮨﻮ ﺟﺎﺋﯿﮟ ﮔﮯ۔ ﻧﻮﺟﻮﺍﻥ ﻧﮯ لیپ ﭨﺎﭖ ﺁﻥ ﮐﯿﺎ ﺍﻭﺭ ﺣﺮمِ مکہ ﮐﯽ ﻧﻤﺎﺯ ﮐﮭﮍﮮ ﮨﻮﻧﮯ ﮐﺎ ﻣﻨﻈﺮ ﺟﻨﺮﻝ ﮐﻮ ﺩﮐﮭﺎﯾﺎ ﺍﻭﺭ ﮐﮩﺎ : ﺩﯾﮑﮭﻮ ﯾﮧ ﺗﯿﻦ ﻣﻠﯿﻦ ﻟﻮﮒ ﮨﯿﮟ ﺍﻥ ﮐﻮ ﺍﻣﺎﻡ ﺍﯾﮏ ﺑﺎﺭ ﮐﮩﺘﺎ ﮨﮯ ﺻﻔﯿﮟ ﺳﯿﺪﮬﯽ ﮐﺮﯾﮟ ﮐﯿﺴﮯ ﺳﯿﺪﮬﯽ ﺻﻔﯿﮟ ﺑﺎﻧﺪﮬﺘﮯ ﮨﯿﮟ، ﺣﺎﻻﻧﮑﮧ ﯾﮧ ﺩﻧﯿﺎ ﮐﮯ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﻠﮑﻮﮞ ﺳﮯ ﺁﺋﮯ ﮨﯿﮟ، ﺍﯾﮏ ﺩﻭﺳﺮﮮ ﮐﻮ ﺟﺎﻧﺘﮯ ﺑﮭﯽ ﻧﮩﯿﮟ،ﺍﻥ ﮐﯽ ﻋﻤﺮﯾﮟ ﺑﮭﯽ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﮨﯿﮟ،ﻣﺮﺩ ﺑﮭﯽ ﮨﯿﮟ ﺧﻮﺍﺗﯿﻦ ﺑﮭﯽ،ﺑﭽﮯ ﺍﻭﺭ ﺑﻮﮌﮬﮯ ﺑﮭﯽ،ﻣﻌﺬﻭﺭ ﺍﻭﺭ ﻣﺮﯾﺾ ﺑﮭﯽ ،ﻣﮕﺮ ﺍﯾﮏ ﺁﻭﺍﺯ ﭘﺮ ﺍﯾﮏ ﻣﻨﭧ ﻣﯿﮟ ﮐﯿﺴﮯ ﺻﻒ ﺑﺴﺘﮧ ﮨﻮﺗﮯ ﮨﯿﮟ،ﯾﮧ ﮨﯿﮟ ﻣﯿﺮﮮ ﺭﺳﻮﻝ ﷺ ﮐﯽ ﺗﻌﻠﯿﻤﺎﺕ ﺍﻭﺭ

 

 

 

 Jabar bin Hayyan (Father of Chemistry) asked Imam Jafar Sadiq (peace be upon him):  Dear teacher, what is death?  Imam (peace be upon him) said:  When you were in your mother's womb, you lived in the dark curtains, that was a very small place, then you did not see the vastness and light of that place, but in that dark place, I was very happy, then I did not want to go to any other place from that place, because you did not see a place bigger than that, that is the reason why you found me in this place.  He started crying as soon as he came.  Because you thought that I was dying, but the people here were happy that you were being born there.  This is what will happen when you leave this place and go to the next place, the people there will be happy that the oppressor is being born, the people here will be crying because the oppressor is dying.  What the world calls birth is actually death and what the world calls death is actually birth.  Just as I don't want to come back to th

 جابربن حیان (فادر آف کیمسٹری)نےامام جعفرصادق علیہ السّلام سےپوچھا: آئےاستادمُکرم ،موت کیاہے؟ امام علیہ السّلام نےفرمایا: جابرجب تو شکمِ مادرمیں تھاتو تاریک پردوں میں رہتاتھاوہ بہت چھوٹاسا جہاں تھاتب تو نےاِس جہاں کی وسعت اور روشنی دیکھی نہیں تھی لیکن تواُس تاریک جہاں میں بہت خوش تھاتب تو اُس جہاں سےکسی اورجگہ جانانہیں چاہتاتھا کیونکہ تونےاُس سےبڑا جہاں دیکھانہیں تھایہی سبب ہےکہ تو نےاِس جہاں میں آتےہی روناشروع کردیاتھا، کیونکہ تو سمجھ رہاتھاکہ میں مررہاہوں لیکن یہاں والےخوش تھےکہ تواُس جہاں میں پیداہورہاہے۔ یہی ہوگا جب تویہ جہاں چھوڑکر اگلےجہاں جائیگاوہاں والےخوش ہونگےکہ جابرپیدا ہورہاہے یہاں والے رو رہے ہونگےکہ جابر مررہاہے۔ *جابر جِسےدنیا پیدائش کہتی ہےوہ اصل میں موت ہےاور جسےدنیا موت کہتی ہےوہ اصل میں پیدائش ہے* جیسےتو اِس جہاں میں آکر واپس پلٹنانہیں چاہتاایسےہی تو اگلےجہاں کی وسعت کودیکھ کےپچھلےجہاں میں پلٹنانہیں چاہےگا۔ جابرجتنافرق شکمِ مادر اوراِس جہاں میں ہےاُتنا ہی فرق اِس جہاں میں اوراِس سےاگلے جہاں میں ہےاور اُتنا ہی فرق اُس جہاں اورجنت میں ہے

 birthday john jacob 11,1,2023  John jacob scouts Jacobabad Sindh  History of Jacobabad  General John Jacob was born on January 11, 1812 in Somerset, England.  He was the son of Stephen Long Jacob, a clergyman. He studied at Edscombe School, a national center of the East India Company.  Graduates from this school were bound to do a job.  East India  At the age of 16, on January 11, 1828, he assumed his duties as a second lieutenant in the East India Company in Gujarat, India.  On May 14, 1836, he was promoted to the rank of lieutenant and then captain.  In 1838, in the first Afghan war, he was appointed as the staff of Khangarh Chowki for the security of an army convoy.  After that, he spent a few days in the military camp in Jharkan.  He left Sukkur and Shikarpur with the British army.  During this time, he stayed in the ancient fort of Bakr for some time, after studying the geography of Sukkur, Bakr and Rohri, he prepared a plan to connect Sukkur and Rohri through a bridge, which lat

 happy birth day john jacob 11,1,2023 John jacob scouts jacobabad تاریخ جیکب آباد سندھ جيڪب آباد جي تاريخ جنرل جان جيڪب، 11 جنوري 1812ع تي انگلنڊ جي سمرسٽ نالي شهر ۾ ڄائو. هو هڪ پادري ’اسٽيفن لانگ جيڪب‘ جو پٽ هو.هن ايسٽ انڊيا ڪمپنيءَ جي هڪ قومي مرڪز ’ايڊس ڪومب اسڪول‘ ۾ تعليم حاصل ڪئي. هن اسڪول مان تعليم حاصل ڪندڙ نوڪري ڪرڻ لاءِ پابند هوندا هئا. ايسٽ انڊيا  هن 16 سالن جي عمر ۾، 11 جـنـوري 1828ع تـي ايـسـٽ انـڊيـا ڪمپنيءَ ۾ سيڪنڊ ليفٽيننٽ جي عهدي تي هندستان جي صوبي گجرات ۾ پنهنجون ذميواريون سنڀاليون. 14 مئي 1836ع تي ليفٽيننٽ ۽ سگهو ئي پوءِ ڪئپٽن جي عهدي تي ترقي ماڻيائين. 1838ع ۾ پهرين افغان جنگ ۾ کيس فوج جي هڪ قافلي جي سلامتيءَ لاءِ خانڳڙهه چوڪيءَ جو عملدار مقرر ڪيو ويو. ان کان پوءِ ڪجهه ڏينهن جهرڪن واري فوجي ڪئمپ ۾ گذاريائين. انگريز لشڪر سان گڏ سکر ۽ شڪارپور روانو ٿيو. ان دوران ڪجهه عرصو بکر واري قديم قلعي ۾ رهندي، سکر، بکر ۽ روهڙيءَ جو جاگرافيائي مطالعو ڪري سکر ۽ روهڙيءَ کي پُل وسيلي ڳنڍڻ جو خاڪو تيار ڪيائين، جيڪو اڳتي هلي لئنسڊائون پل جي شڪل ۾ نروار ٿيو. جيڪب آباد ۾  1843ع ۾ جڏهن انگر